شیر خوراکی

این پروتئین به صورت طبیعی در شیر مادر نیز یافت می شود، ولی زمانی که از شیر گاو، به صورت مازاد و در بزرگسالی مصرف شود، اثرات کاملا متفاوتی بر روی بدن دارد. این ماده در بدن به کازومورفین (casomorphin) تبدیل می شود که نقش آن در بسیاری از بیماری ها از جمله اوتیسم [۲۰] [۲۱] [۲۲]، آپنه و رفلاکس ریه در نوزادان [۲۳]، دیابت نوع ۱ [۲۴] [۲۵] [۲۶] و حساسیت های غذایی گوناگون [۲۷] گزارش شده است. در چندسال اخیر مقاله های متعددی در مورد اعتیاد آور بودن کازومورفین، که در محصولات لبنی [۲۸] به خصوص پنیر لبنی [۲۹] یافت می شود، نیز گزارش شده است. در واقع استفاده از واژه ی «مورفین» پس از کازو- در این ماده تصادفی نیست و از نظر اعتیادآوری تشابه هایی با مورفین که یک اوپیود (opiate) یا مخدر است دارد. در گزارش مفصلی که در ۲۰۰۹ چاپ گردید، به اثرات این ماده ی مخدر، یعنی کازومورفین، اشاره شد: تسکین درد، خواب آوری، یوفوریا (شادی ناگهانی)، دیسفوریا (بی قراری)، کاهش سرعت یادگیری، تغییر در عادات غذایی، از جمله ایجاد تمایل شدید به خوردن غذاهای چرب که خود اعتیادآور یافت شده اند [۳۰]، فراموشی (amnesia) و غیره [۳۱]. در این گزارش اشاره شده است که قدرت مخدر کازومورفین در حدود ۵٪ مورفین است، یعنی اگر به مقدار زیاد مصرف شود می تواند اثرات قابل مقایسه ای با مصرف مورفین داشته باشد. پنیر پیتزا نیز به عنوان ماده ای اعتیادآور گزارش شده است [۳۲] و در لیست غذاهای اعتیادآور، از ده مورد اول، هفت تا حاوی لبنیات بودند. از سایر واکنش ها به کازئین می توان آلرژی شدید را نام برد که می تواند به صورت حساسیت های پوستی و اختلالات آنافیلاکتیک و تنفسی بروز پیدا کند[۳۳]. یکی دیگر از واکنش های آلرژیک به پروتئین شیر می تواند بروز صرع و تشنج های شبه-صرع در کودکان باشد [۳۴]. معمولا دلیل این حساسیت ها سالیان دراز پنهان می ماند چرا که شیر ماده ای بسیار پذیرفته شده در رژیم کنونی بشر است و کم تر کسی به آن تردید می کند.